Intimiteit in vertraging: wat je lichaam je wil vertellen
Ik ben al langere tijd single, en de laatste jaren ben ik heel bewust gaan kijken naar hoe dat komt, en hoe ik op dit punt in mijn leven ben gekomen. Ik werd me daardoor bewust van mijn ritme in verbinden, en wat veilig en net niet veilig voelt.Ik ging ik me verdiepen in astrologie en synastrie, zeker vanuit hogere verbindingen, en kwam er achter dat het leven mij enorm heeft uitgedaagd in de manier waarop ik mij verbind. Het lijkt er op dat ik lange tijd mannen heb aangetrokken die mij net een gevoel van onveiligheid gaven, maar dat ik daar in mee probeerde te bewegen, en zo constant over mijn eigen grenzen ging. Dit kon ik uiteraard ook doortrekken naar ervaringen uit mijn jeugd, en stukken die ik heb gemist in de relatie met mijn ouders.
Beetje bij beetje ben ik dit gaan uitzoeken voor mezelf, en ben ik vooral gaan voelen, begrijpen en verwerken. Het moeilijkste voor mezelf was toegeven dat ik trager verbind dan anderen, en dat dat helemaal oké is, zeker in een wereld van snel daten, waar de nadruk vooral ligt op seksualiteit.
Ook mijn diepere manier van verbinden heeft het mij in het verleden moeilijk gemaakt, omdat ik net heel open en helemaal in liefde ga, en dan op mijn meest kwetsbare punt kom. Eens ik mij verbind, lijkt het voor altijd, of toch vanuit mijn hart. Dat in combinatie met de tijd die ik nodig heb om te landen bij de ander, om werkelijk dichtbij iemand te komen, maakt het er niet makkelijker op.
Toch heb ik het afgelopen jaar gemerkt, via de persoonlijke begeleiding en trajecten die ik mocht doen, dat dit thema bij velen speelt. Daarom wil ik graag een aantal dynamieken overlopen in dit stuk.
Helen in traag verbinden
Op het moment dat we helemaal tot onszelf komen en ons losmaken van oude dynamieken, is de kans groot dat we merken dat we willen vertragen, dat we tijd nodig hebben om te wennen aan iemands energie.
Intimiteit gaat voor mij niet alleen over seksualiteit, maar net zo goed over mogen landen en ontspannen, samen in stilte kunnen zijn, fysiek nabij mogen zijn zonder dat er iets anders bij hoeft te komen.
In onze samenleving lijkt alles zo snel te moeten gaan, de nadruk ligt vooral op passie en het fysieke stuk. Alles moet intens en vurig zijn. Zelfs in de meest romantische films zien we vaker hoe bepaalde belangrijke stukken in verbinden worden overgeslagen. Liefde wordt getoond als iets wat ontstaat uit een vonk of vlam, iets wat onmiddellijk vooruit duwt, onmiddellijk in de actie moet.
Maar er bestaat ook een ander ritme: zachtheid, vertraging, aarding. Soms heeft liefde tijd nodig om vorm te krijgen, om er bewust naar te kunnen handelen. Soms vraagt liefde verdieping en veilig voelen. En dat kan dan alleen door rust.
De bredere betekenis in zielsliefde en connecties
In zielsverbindingen zie je dit verschil vaak: de ene verbindt snel (vuur), de andere traag (aarde). En net daar ontstaat die wrijving, die onrust. De ene is op zoek naar veiligheid, terwijl de ander heel onvoorspelbaar of snel beweegt.
Om één of andere reden lijken deze twee tegengestelden telkens samen te komen, of mekaar uit te dagen. Blijkbaar is dat nodig om in te zien hoe het net niet moet. Alsof we allemaal mogen helen vanuit het rustige stuk, door daarin net trouw te blijven aan onszelf.
Het lijkt me dan ook logisch dat er vanuit deze dynamiek geen vaste relaties opgebouwd kunnen worden, of dat die niet lang blijven bestaan.
Het verschil in verbinden, ook in het fysieke, kan oude pijn aanraken. Het kan het gevoel geven dat je jezelf voorbij loopt, of dat je moet meegaan in het ritme van de ander om de verbinding in stand te houden. Dat maakt dan weer dat je niet trouw blijft aan jezelf en wat jij nodig hebt, waardoor je jezelf weer een stuk verliest.
Intimiteit en seksualiteit is een belangrijk iets, maar het maakt ons ook zo enorm kwetsbaar. Het is verbonden met ons innerlijke vuur en verlangen, maar velen vergeten dat bewust in iets stappen vaak ook vertraging en afstemming vraagt.
Wanneer dat innerlijke vuur anders brandt bij de één dan bij de ander, voelt het alsof je elkaar niet kan vinden, wat snel beklemmend gaat aanvoelen. Misschien is dat ook de reden waarom zoveel mensen in dit soort processen blijven hangen en er geen concrete relatie uit voortkomt.
Tegelijk zie ik dat veel mensen in deze tijd collectief aan het helen zijn rond intimiteit en seksualiteit. Oude taboes, maar ook onbewuste stukken die we hebben meegenomen uit vorige generaties, mogen doorbroken worden. We mogen leren om dit stuk opnieuw zuiver te zien, in plaats van gevangen te blijven in oude patronen.
We bewegen niet voor niets van vuur naar aarde, specifiek vanuit onze mannelijke energie, de energie die belichaamt en trager mag voelen en landen (zie mijn video hierover van eerder dit jaar).
Mijn eigen ervaring en heling
Voor mij vallen verliefdheid en liefde samen. Ik voel ze niet als twee aparte dingen, dat is iets wat ik altijd moeilijk heb kunnen uitleggen. Als mijn hart zich opent, dan gebeurt dat diep en helemaal. En één keer ik in die verbinding stap, ben ik er ook volledig in aanwezig, trouw en intens.
Maar ik heb in relaties vaak de ruimte gemist om te landen en gewoon te zijn bij de ander. Mijn lichaam vraagt op alle vlakken om rustig benaderd te worden. Niet voor niets heb ik vele jaren bepaalde fysieke klachten gehad. En hoe meer ik door dit proces beweeg, hoe meer ik voel hoe belangrijk mijn basis is, mijn bekken en benen. Dat stuk in mezelf wat gewoon wil zijn, wat tijd wil om fysiek te wennen.
Er lijkt in deze wereld zo weinig tijd om gewoon samen te zijn, in één ruimte, in zachtheid en nabijheid, zonder dat het meteen seksueel moet worden. En voor mij is dat misschien wel de meest belangrijke stap in verbinding, een stap die helaas vaak wordt overgeslagen.
Ik ben de afgelopen jaren intens bezig geweest met deze stukken in mezelf. Die niet geheelde stukken rond het niet fysiek durven aanwezig zijn, en ook het gevoel dat ik niet mocht aanwezig zijn. Dat zorgde vaak voor een lichamelijke onveiligheid, zeker in de buurt van mannen. Het gaf me telkens een heel dubbel gevoel: het willen nabij zijn, het willen delen, en tegelijk voelen dat ik tijd en ruimte nodig had om mij (sacraal) open te stellen.
Dat laatste, het openstellen vanuit die onderbuik, zie ik trouwens ook steeds meer bij mannen. De behoefte om te landen en veilig te zijn bij de ander. Ons lichaam slaat eerdere ervaringen op die vaak een rem zetten op het toelaten van aanwezigheid of aanraking.
Ik schreef eerder al een stuk over onze littekens, ons lichaam wat een spiegel is van alles wat we hebben doorlopen. En dat komt ook terug in dit stuk: wij die opnieuw mogen durven aanwezig te zijn, met alles wat ons lichaam ons, en de ander, laat zien. Het vraagt om veel diepere verbinding, en vraagt vaak ook tijd en geduld.
Fysiek vertragen en groeien
Doorheen ons leven maken we allemaal ervaringen mee die ons diep raken. Soms zijn dat situaties waarin we ons fysiek of emotioneel onveilig voelen. Zulke ervaringen hebben een grote invloed op hoe we intimiteit beleven en hoe veilig we ons in ons lichaam voelen.
In mijn eigen proces heb ik gemerkt dat dit oude wonden kan activeren, en dat dit ook te zien is in het astrologische stuk, bijvoorbeeld via Cheiron of onze noordknopen.
Het zijn net die eerdere ervaringen die ons soms doen vertragen op fysiek vlak, en die ons uitnodigen om heel bewust te leren landen in onszelf, bewust om te gaan met ons lichaam en onze grenzen.
Voor mij is dat een groot stuk van mijn heling geweest, en het is iets waar ik nog iedere dag bewust mee probeer om te gaan.
Intimiteit hoeft niet altijd snel, vurig of fysiek te zijn. Het kan ook zacht en traag groeien, veilig en rustig, in nabijheid zonder druk. Misschien is dat wel de les van deze tijd: om niet enkel in vuur te leven, maar ook te leren aarden in de liefde, in de traagheid van het moment.
Helen en rust vinden in jezelf
Wat is jouw tempo in liefde? Hoe voelt jouw lichaam en waar voel jij je grens in het comfortabel blijven? Hoe verbind jij je, en waar bots je misschien met anderen?
Herken je dat je steeds opnieuw tegen dezelfde dynamieken in relaties of contacten aanloopt, of dat je moeite hebt om intimiteit toe te laten in een tempo dat bij jou past? Dan begeleid ik je hier graag in. Via mijn coachingtrajecten en energetische sessies werk ik met mensen rond zielsverbindingen, intimiteit en heling in relaties:
Connect & Flow
© Leni De Chou